Henjo Hekman
  • Home
    • CONTACT
  • Stadsdichter Zeist
  • Auteur
    • Gedichten
    • Uitgaven
    • Projecten
  • Verzamelaar
    • Zeist in gedichten
    • Parallelkaarten
  • Midsland
  • Music
    • BX Bluesband
    • eigen liedjes
    • DJ
  • Agenda


Zeist in gedichten - een poëtisch programma voor groepen

Picture

Uit mijn verzameling Zeister Poëzie (van bekende en onbekende dichters) heb ik een aantal toegankelijke gedichten gezocht, die diverse locaties en/of personen in Zeist “bezingen”. Bij die gedichten heb ik een PowerPointpresentatie met foto’s van de bezongen plekken of personen. Zo kun je deelnemen aan een poëtische rondleiding door Zeist in heden en verleden, terwijl je toch rustig op je stoel kunt blijven zitten… Ik kan er programma's van wisselende onderwerpen en tijdsduur mee samenstellen. Hieronder enkele voorbeelden:


Ingangen Slot Zeist...
Picture
macht en pracht
 
de sporen van hun voetstap
de voren van hun karrenwiel
gesleep met manden
rollen van de vaten
door modder, drek en stof
naar keukens en naar kelders
 
opgelost in naamloze vergankelijkheid
 
de rug van het aards en zwoegend volk
waarop de adel danste
zich warmde aan het vuur
van krom-gehakte mannen
zich voedde met in vrouwenzweet
gebraden vlees
 
wie was ik hier geweest?
 
                                            Hanneke Verbeek
 
 
Geschreven ter gelegenheid van Open Monumentendag 2013.


Eetzaal Zorgcentrum Heerewegen
Picture
De zorg
 
we snijden korstjes van het verse brood
voor derde tanden van de oude dag
beleggen het met ham of hagelslag
met muisjes, chocopasta hazelnoot
 
we geven muizenhapjes, niet te groot
er mompelt iemand of er klinkt een lach
“Ik ben zo moe.” of ze naar bed toe mag
“Eerst even eten.” melk valt in een schoot
 
al zorgend zijn we voor onszelf aan ’t zorgen
dit is ons voorland. morgen, overmorgen
zijn wij wellicht op deze kust gestrand
 
een vrouw zegt huilend: ”’t Is zo somber buiten.”
toch schijnt er volop zonlicht door de ruiten
een jonge hand streelt zacht een oude hand
 
                                                           Patty Scholten
 
Uit: Kom ik gelegen, gedichten uit Heerewegen, 2004


De Pyramide van Austerlitz
Picture
Marmont spreekt
 
toen het bericht ons bereikte
dat hij zijn slag geslagen had
bij een ver Moravisch dorp
gaf ik de huizen naast ons kamp
diezelfde naam
hadden wij niet ook voor hem gestreden?
het gevecht dat een leger zonder vijand
tegen de verveling leveren moet…
 
wij verdreven haar
door met man en macht een heuvel op te werpen –
zweet, vermengd met zand en zoden
 
als hij in Egypte heeft begrepen
dat uitsluitend voor een farao het recht bestaat
onnutte lieden zo te laten werken
zal hem de naam bevallen
die men aan dit afgelegen monument verbond
 
 
                                                                          Henjo Hekman 
 
Uit: Levenslang tot sluitingstijd, TULIP, 2013


Schorteldoeksesteeg...
Picture
Eigenheimers
 
langs de Schorteldoeksesteeg fietsen
schapen zien. was aan de lijn. een boerderij
hoor het geknetter van de winterkoning
ik kijk naar zeven paarden in de wei
er komt een man voorbij
twee kinderen op zijn fiets
“waar zijn de kleine paarden?”
vraagt het kleinste kind
zo meet een ieder naar zijn eigen maat
 
hoog opgeschoten de bosjes waar ik afstap
en verborgen sta en staar naar ’t weiland
waar een ekster loopt, waar koeien lopen
moeizaam met zware uiers
’t is bijna melkenstijd
 
nu wil ik alle weilanden stofferen
met koeien, zwart en wit
de boerderij opschilderen
het Pasen laten zijn
tante Trientsje doen opstaan uit de dood
haar eindelijk doen trouwen met oom Piet
hen samen in die boerderij doen wonen
de hofhond Bruun erbij doen – en mijzelf –
de pruimen aan de pruimenboom doen rijpen
“hier aardappelen” op de schuurdeur schrijven
 
en dan gratie krijgen
eten van de boom des levens
 
                                                                          Laura Reedijk – Boersma
 
Uit: 15 x ’t Sticht, Powezeist 1990 (eervolle vermelding)


Waar je ook bent (Walkartpark)...
Picture
Ver van Zeist
 
Zeist, mijn wortels vastgezogen
in jouw zwarte humusgrond
ben ik geboren en getogen,
is waar ik mijn liefde vond
 
voor jouw bossen, pleinen, straten,
waar oude wijken statig staan.
Nooit zal ik jou echt verlaten.
Mijn hart zal harder kloppen gaan
 
wanneer ik, ver van Zeist,
mijn gedachten glijden laat
vele mijlen heb gereisd
en mijn hart naar Zeist uitgaat.
 
In luchten, zeeën, verre landen
zal altijd Zeist een beetje zijn.
Ik leg vreemdsoortige verbanden:
bij de Niagara Falls denk ik met pijn
heel even terug
aan de Walkart Park-fontein.
 
                                                           Joyce Smid
 
Uit: 16 x Ver van Zeist, Powezeist 1991

Powered by Create your own unique website with customizable templates.